Szeregowy

wielu uważa go za najsłodszego z oddziału. Umie przekonać szefa do swoich racji wielkimi oczami i słodką minką. Mimo, iż jest najmniejszy, bardzo dobrze sprawuje się w walce. Często jest najlogiczniej myślącym z grupy, jednak jego pomysły, mimo, iż wydają się bardziej rozsądne od sugestii Kowalskieg, są traktowane niepoważnie. Jest także bardzo wrażliwy i dziecinny, przede wszystkim lubi zabawę pluszowymi jednorożcami znanymi jako słodkorożcami (czasami po prostu jednorożce), które są wzorowane na My Little Pony, uwielbia słodycze pod każdą postacią. W niektórych odcinkach pingwiny zatykają mu uszy (np. kiedy przeklinają) z tej racji można podejrzewać, że Szeregowy jest jeszcze dzieckiem, ale jest jeszcze parę dowodów które temu zaprzeczają. Z niewyjaśnionych przyczyn bardzo boi się borsuków i uważa, że nie wolno im ufać. Wyróżnia go także urok osobisty; jest słodki i uroczy, a w odcinku Za słodko odkryto, że posiada uber-słodycz, czyli zdolność przesilania mózgów poprzez ładny wygląd. W przeszłości nielot miał pseudonim Pan Talon i był mistrzem gry w minigolfa. W odcinku Przetrwać w miejskiej dżungli został awansowany na Szeregowego Pierwszej Klasy. Lubi chodzić do teatru. Często zostaje wybrany na ochotnika, ponieważ, jak uważa Skipper, jedynie jego brak nie będzie obciążeniem dla drużyny, i to jest talent. Dosyć często dostaje od innych pingwinów w twarz za swoją naiwność. W odcinku Problem z Żelusiem widać, że jest dobrym prokuratorem. Jego ulubione słodycze to masło-orzechowe chrupki. W odcinku Noc Wezuwiuszów wspomina, że pierwszy taki przysmak zjadł, gdy obozował w zoo. Ma wujka Nigela, pochodzącego z Anglii, będącego tajnym agentem, polującym na Czerwonego Wiewióra. Szeregowy, jako pierwszy z oddziału, zobaczył największego wroga krewnego na własne oczy. Często powtarza złote myśli zaczerpnięte z serialu „Słodkorożce”, na przykład „Jeśli życie to rzeka, najlepszą łódką jest przyjaźń”.

Eee... nie lubię go

Mnie on trochę drażni.
Bez przerwy nawija o tych jednorożcach, króliczkach, kaczuszkach itp.
Przez co na wymioty tęczowe ciągnie ;P
Zakrywam się poduszką i wtedy: ,,Zamknij się w końcu''...
Tak było xD
Chociaż łapie mnie czasem za złe serduszko ten jego słodki wzrok...

Wzrok jego? Jaki wzrok?

Kowalski, opcje!, ten wzrok.

O, właśnie o to mi chodziło, dzięki xD
To jest zdecydowanie za słodkie.
Te jego ślepia jak o coś prosi... ojoj...

Urocza, gruba kluska. W nie jestem jego fanką ale uważam że jest całkiem słodki. Oczywiście potrafi zawalić każdą akcję, wszyscy ogarniają o co chodzi a Szeregowy zawsze się przewróci albo źle coś zrozumie utożsamiam się.

Boże, nie znoszę kiedy on robi te swoje maślane oczy, to tak niesamowicie wkurza.

A potem staje w tej swojej tęczy...

Spoiler:

Najbardziej był irytujący w odc. Szeregowy i fabryka cuksów.
Drzeć się nie umie, to bardziej przypomina skrzeczenie, co jest denerwujące.

Zgadzam się jak najbardziej. I, cholera, dowódcę z niego zrobić.
Nie, to się w głowie nie mieści.

Przecież Szeregowy jest totalnie niezdarny, on nic nie umiałby zrobić, zaraz uciekłby w krainę słodkich jednorożców. Szercio jako szef byłby beznadziejny i niewątpliwie poprowadziłby oddział komandosów na śmierć, ewentualnie spowodowałby zamknięcie ich w niewoli (być może w postaci fabryki duńskich ciasteczek).

A w fabryce cuksów to co niby było?!
Rico zeżarł Kowalskiego! Mojego Kowalskiego!

No właśnie, jest jeszcze kwestia Rico, tylko Szef potrafi go kontrolować i hamować jego zapędy, Szeregowy raczej się do tego nie nadaje :/

Mówcie sobie co chcecie, ale dla mnie Szercio to taki fajny myk twórców - celowo przesłodzony, do bólu infantylny komandos, który jest jednak najrozsądniejszą osobą w oddziale. Jego postać prowokuje ojcowskie reakcje u reszty, co z kolei generuje mnustffo fluffu. A mnustffo fluffu to mnóstwo dobrego
Poza tym, uważam że on i Kowalski są wprost uroczy gdy współpracują  I zawsze będę się upierać, że to nie Szeregowy, a właśnie Kowi jest najdziecinniejszym z komandosów

No tu chyba nie wypada się nie zgodzić z Shinigami.
Przecież to właśnie Kowi we wszystkich wywołuje najwięcej matczynych instynktów.

Kowalski, opcje! napisał:No tu chyba nie wypada się nie zgodzić z Shinigami.
Przecież to właśnie Kowi we wszystkich wywołuje najwięcej matczynych instynktów.

Naszego Kowalskiego! xD
Oj tak...

Aż bym go normalnie chciała wziąć na rączki i wyprzytulać i wycałować i przygarnąć.
Też tak masz Alex?

Tia, a co do brania pingwinów na ręce...
Moja kuzynka była wolontariuszką w trakcie wylewu ropy w 2000 roku, w Afryce. Ratowała pingwiny.
Do dzisiaj ma blizny na rękach - pingwini dziób nie jest może ostry, ale siła uchwytu rekompensuje ten brak. Poza tym, skrzydłami pingwini wali na oślep, a są ciężkie i silne. A. No i nie pachnie różami.

Ale chciałbym przytulić takiego fajnego, czystego, rysunkowego pinga. Pusie, mięciusie, i takie słooodkie

Shinigami, aż mi się przypomniał odcinek z Shawną i Szeregowym :3 Ja tam bym chętnie przytuliła takiego puszystego i pachnącego maskonura, na przykład mojego Hansa.
I tak, Kowalski jest wbrew pozorom bardziej dziecinny niż Szercio.

Tak, też tak mam! *sweet oczka* xD
No Kowi czasem jest dziecinny (i tak to nie zmienia faktu, że jest słodziuśki jak... jak... em... Kinder Country i Choc&Choc z milki XDD), ale chwała za to, że nie gada o koniach i tęczach... i nie jest taki troszkę naiwny jak Młody...
Chociaż w filmie jakoś mi się podobał x.X

Czyściusiego i milusiego to ja też bym chciała. I wolontariuszką w zoo też bym chciała być. Ale tylko w takim, żeby były tam pingwiny.
A propos ściskania i głaskania, to nie wiem czy widziałyście to info; http://abc.atlant.pinger.pl/m/27103773
To jest z mojego bloga, ale było i na wp i na gazecie i w fakcie. Przez dwa dni świat żył tylko tym. No dobra, może przesada, ale ja tym żyłam praktycznie.

Całkiem urocze, tym bardziej że zdarza się rzadko. Ciekawe czy będzie wracał nadal czy może pewnego roku się nie pojawi

Gdyby się nie pojawił, to by było naprawdę smutne.